က်ိဳကၡမီျမိဳ႕ ေရလယ္ဘုရားၾကီး၏သမိုင္း(၂)

     ဂ၀ံပတိရဟႏၲာသည္ အတိတ္ဘ၀ေဟာင္းက ေနာင္ေတာ္ ျဖစ္ဖူးသူမွာ သု၀ဏၰဘုမၼိျပည္တြင္ မင္းအျဖစ္သို႔ေရာက္ေနေၾကာင္းသိေတာ္မူေလလွ်င္ ေတြ႕ျမင္လိုေသာဆႏၵျပင္းျပ၍ ျမတ္စြာဘုရားထံခြင္႔ပန္ျပီး သကၠရာဇ္ ၁၁၀ ျပည္႔ႏွစ္တြင္ပင္ ေကာင္းကင္ခရီးျဖင္႔ စ်ာန္ယာဥ္စီးကာ သု၀ဏၰဘုမၼိျပည္သုိ႔ ေရာက္ေတာ္မူလာသည္။ ထိုအခါ တိႆဓမၼသိဟရာဇာမင္းက ဂ၀ံပတိရဟႏၲာအရွင္ျမတ္ကို မည္သည့္အမ်ိဳးအႏြယ္မွ မည္သူျဖစ္ေၾကာင္း ေမးျမန္းရာ အတိတ္ဘ၀ေဟာင္းက အေၾကာင္းဆံုဆည္း၍ မင္းၾကီးနွင္႔ ညီရင္းအစ္ကိုေကာ္္ဖူးေၾကာင္း၊ ငါကားညီ၊ ဒကာေတာ္မင္းၾကီးက အစ္ကိုေတာ္ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ယခု ပစၥကၡဘ၀မွာ သမၼာသမၺဒၶ သံုးေလာကထြက္တင္ ျမတ္စြာဘုရားႏွင္႔ ေတြ႕ရျပီး၊ တရားထူးတရားျမတ္ကို နာၾကားရသျဖင္႔ ဂ၀ံပတိ ရဟႏၲာျဖစ္လာေၾကာင္းကို အေၾကာင္းဥႆုံ အလံုးစံုျဖင္႔ ျဖစ္ပ်က္သမွ်ကို ျပန္ေျပာင္း မိန္႔ၾကားေတာ္မူ၏။

    ထိုအခါ တိႆဓမၼသီဟရာဇာ မင္းၾကီးသည္ အလြန္တရာအံ့ၾသ၀မ္းေျမာက္ျခင္းျဖစ္၍ ဤသို႔ မွန္လွ်င္ အရွင္ျမတ္သည္လူတို႔၏ အထြက္အထိပ္ျဖစ္ေတာ့မည္ဟုေလွ်ာက္ထားေလရာ ဂ၀ံပတိရဟႏၲာက "ငါသည္ လူတို႔၏ အထြက္အထိပ္မဟုတ္ေသး၊ လူ႔ျပည္နတ္ရပ္ မႏွိုင္းအပ္ အႏွိုင္းရာ ဘဂ၀ါရွင္ေစာ သံုးေလာက ဓမၼရာဇ္သခင္သင္းက်စ္သရဖူျဖစ္ေတာ္မူေသာ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္သည္ အထြတ္အထိပ္၊ အရဟံအစ ဘဂ၀ါအဆံုးရွိေသာ ကိုးပါးေသာ ဂုဏ္တို႔နွင္႔ ျပည့္စံုေတာ္မူးေၾကာင္း၊ ရာဇၿဂိဳဟ္ျပည္၌ ေ၀ေနယ်သတၱ၀ါအမ်ားတို႔အား တရားေရေအး အျမိဳက္ေဆး တိုက္ေကၽြးလ်က္ရွိေနေၾကာင္းတို႔ကို ျမြတ္ဟေဟာၾကားေတာ္မူေလလွ်င္ မင္းၾကီးႏွင္႔တကြ မွဴးမတ္ သူေဌးသူၾကြယ္ ျပည္သူျပည္သားမ်ားတို႔မွာ ဖရဏာပိတိ ဂြမ္းဆီထိသည့္ပမာ ပိတိေသာမနႆ သဒၶါဟုန္ၾကြ၍  သရဏဂံု ပဥၥသီလကို ခံယူၾကျပီးလွ်င္၊ အထပ္ထပ္ေသာ ေစတနာမ်ား ႏွိဳးေဆာ္သည္ျဖစ္၍  "အရွင္ျမတ္ဘုရား၊ သံုးေလာကသခင္ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီးကို တပည့္ေတာ္တို႔သည္ ၾကည္ညိဳသဒၶါ ကုသိုလ္တရားမ်ားပြားမ်ားႏိုင္ေစရန္အလုိ႕ငွာ ေတြ႕ျမင္ဖူးေျမာ္လိုပါသည္။ အျမန္မၾကာ ဖူးေတြ႕ၾကံဳေအာင္ပင့္ဖိတ္ ေပးေတာ္မူပါ ဘုရား" ဟု၀ပ္တြားခယ အသနားခံၾကကုန္၏။
ဂ၀ံပတိ ရဟႏၲာျမတ္လည္း ေကာင္းျပီဟု ၀န္ခံေတာ္မူ၍  ရာဇျဂိဳဟ္ျပည္သို႔ ျပန္ၾကြသြားေလသည္။

ျမတ္စြာဘုရား သု၀ဏၰဘုမၼိသို႔ ေဒသစာရီၾကြေတာ္မူျခင္း
     ဂ၀ံပတိ ရဟႏၲာသည္ ရာဇျဂိဳဟ္ျပည္သို႔ ေရာက္စဥ္က သု၀ဏၰဘုမၼိျပည့္ရွင္ တိႆဓမၼသီဟရာဇာမင္းၾကီးနွင့္တကြ မွဴးမတ္ျပည္သူအမ်ားတို႔၏ ေလွ်ာက္ထားေတာင္းပန္ခ်က္အရ သု၀ဏၰ ဘုမၼိျပည္သို႔ ေဒသစာရီ ျမန္းခ်ီၾကြေရာက္ပါမည့္အေၾကာင္း ခေညာင္း၀ပ္လွ်ိဳး ရွိခုိးေလွ်ာက္ထားေလလွ်င္ သံုးေလာက သခင္ ဘုရားရွင္က ဉာဏ စကၡဳ သဗၺညဳေရႊဉာဏ္ေတာ္ျဖင္႔ ဆင္ျခင္ေတာ္မူျပန္ရာ သု၀ဏၰဘုမိျပည္ႏွင္႔ ေယာနကတိုင္းသားဂလျပည္မ်ားမွာ ဘုရားသာသနာေတ္ာ ေပၚထြန္းပြင့္လင္းျမည့္အေၾကာင္းကို ျမင္ေတာ္မူ၍ ေဒသစာရီၾကြခ်ီေတာ္မူမည့္အေၾကာင္း ခြန္းဟမိန္႔ေျခြေတာ္မူ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ သကၠရာဇ္ ၁၁၁ ခုႏွစ္၊ ေဟမႏၲဥတု၊ တန္ေဆာင္မုန္းလအတြင္း ရဟႏၲာေပါင္း (၅၀၀) ႏွင့္တကြ ေဒသစာရီၾကြခ်ီေတာ္မူလာရာ ေယာနကတိုင္း ၾကင္မိုင္းျမိဳ႕ သို႔ ေရာက္ရွိေလ၏။
       ၾကင္မိုင္းမင္းတြင္ ေတာင္နန္းစံႏွင္႔ ေျမာက္နန္းစံမိဖုရားႏွစ္ပါးရွိရာ ေတာင္နန္းစံမိဖုရားမွ သားေတာ္ တစ္က်ိပ္၊ ေျမာက္နန္းစံ မိဖုရားမွ သားေတာ္တစ္က်ိပ္ ေပါင္းႏွစ္က်ိပ္ရွိေလ၏။ ထိုမင္းသားညီေနာင္ ႏွစ္က်ိပ္တြင္ အၾကီးဆံုးမင္းသားသည္ ျမတ္စြာဘုရားအား ေရွးဦးစြာပင္ ဖူးေတြ႕ၾကံဳရ၏။ ထုိစဥ္ သံုးေလာကသခင္ သဗၺညဳရွင္ေတာ္ဘုရားျဖစ္ ေၾကာင္းကို သိရေသာ္ ၾကည္ညိဳသဒၶါမ်ား ပြားမ်ားလာျပီး ေနာင္အစဥ္မျပတ္ ရည္မွတ္ကိုးကြယ္ႏိုင္ရန္ ကိုယ္ေတာ္စားအျဖစ္ တစ္စံုတစ္ရာ ေပးသနားေတာ္ မူပါမည့္အေၾကာင္း ေတာင္းပန္းေလွ်ာက္ထားသည္တြင္ ဘုရားရွင္က ေတြးဆတစ္ဖန္ ေရႊဉာဏ္ေတာ္ စကၡဳျဖင္႔ ေမွ်ာ္ရွုေထာက္ထားျပီး ဆံေတ္ာတစ္ဆူကို ေပးသနားေတ္ာမူ၏။ က်န္ေသာ မင္းသားတစ္က်ိပ္ကိုးပါးႏွင္႔ ကပၸိႏၷရေသ့တို႔ကလည္း ဘုရားရွင္ထံဆည္းကပ္ခုိ၀င္ျပီးလွ်င္ ေနာင္ေတာ္ၾကီး နည္းတူဆံေတာ္ဆစ္ဆူက်စီ ရလိုေၾကာင္း ခေညာင္း၀မ္တြားေလွ်ာက္ထားၾကရာတြင္ ျမတ္စြာဘုရားက ေရႊၾကိဳတ္တစ္ခုစီျပဳလုပ္၍ ေရွ႕ေတာ္ေမွာက္ေရာက္ၾကျပန္ရာ ရေသ့ၾကီးႏွင့္တကြ မင္းသားတစ္က်ိပ္ ကိုးေယာက္တို႔သည္ ဘုရားရွင္ထံမွ ဆံေတာ္တစ္ဆူစီကို ေပးသနားျခင္းခံရေလ၏။ ထို႔ေနာက္ဘုရားရွင္သည္ က်ိဳကၡမီျမိဳ႕ႏွင့္ သံုးတုိင္ကြာ ေတာင္ပိုင္းေတာင္သို႔လည္းေကာင္း၊ တစ္ဖန္ေကာင္းျမတ္ဆန္းၾကယ္ တင့္တယ္စြာရွိေသာ ယခု ေရလယ္ဘုရားၾကီး တည္ထားသည့္ ေက်ာက္ေတာင္ေပၚသို႔လည္းေကာင္း ၾကြေရာက္ေနသန္႔ေတာ္မူျပီးမွ သု၀ဏၰဘုမၼိသထံုျပည္သို႔ ၾကြသြားေတာ္မူေလသည္။

*သမိုင္းသုေတသီမ်ားက မုတၱမ (၃၂)ျမိဳ႕ အပါအ၀င္ က်ိဳင္းျမိဳ႕ဟု ယူပါသည္။ ယင္းျမိဳ႕သည္ ယခု ေပါင္ျမိဳ႕ႏွင့္ ျမ၀တီျမိဳ႔တို႔၏ တစ္ေနရာတြင္ ရွိေလသည္။*

*ဂ၀ံပတိက်မ္း (မြန္ဘာသာ)အဆိုအရ ျမတ္စြာဘုရားသခင္သည္ ယိုးဒယား၊ ေသာကၠတဲ၊ ဒြါရ၀ဘီႏိုင္ငံမ်ားမွ တစ္ဆင့္ ထား၀ယ္၊ ေရး၊ လမိုင္းျမိဳ႕မ်ားမွ ေနာက္ေတာ္ပါ ရဟႏၲာ (၅၀၀)ႏွင့္တကြ ၾကြခ်ီေတာ္မူလာရာ စက္စဲ ကမ္းေျခသို႔ ေရာက္၍ ပင္လယ္ဘက္မ်က္ႏွာမူလ်က္ ဘုရားရွင္ႏွင္႕ ရဟႏၲာမ်ားအနီးသို႔ေရာက္လွ်င္ ဦးညြတ္ျပီး ပင္လယ္ထဲသို႔ ျပန္၍ဆင္းသြားသည္ကို အံ့ဖြယ္သရဲ ျမင္ေတြ႕ရေသာ ရႊာသူရႊာသားမ်ားသည္ "က်ိဳက္အေစာ" (အံ့ၾသဖြယ္ေကာင္းသာ ဘုရား) ဟု ျမည္တမ္းေျပာဆိုၾကေလသည္။ ထိုမွ ၀ါဂရုသို႔လည္းေကာင္း၊ တဖန္ က်ိဳကၡမီေတာင္စြယ္တစ္ေနရာသို႔လည္းေကာင္း၊ ၾကြျမန္းမာ ေန႔သန္႔စင္ေတာ္မူေလသည္။ စက္စဲတြင္ ဆံေတာ္တစ္ဆူ၊ ၀ါဂရုတြင္ ဆံေတာ္ႏွစ္ဆူ ေပးသနားသြားေၾကာင္း ေဖာ္ျပပါရွိသည္။*
ေနာက္ post တစ္ခုတြင္ "ေစတီတည္၍ ဆံေတာ္မ်ားကို ဌပနာျခင္း" အခန္းကို ဆက္လတ္ေရးေပးသြားပါမည္။